Öğrenci Milletinin Korkulu Rüyası Karneler

Bugün bazı öğrencilerin sevinçlerine, bazılarının da sahtekarlıklarına şahit olduk. Bugün Fatma ile birlikte yürürken birden önümüzü bir grup liseli öğrenci kesti. Henüz ne olup, bitiğini anlamadan karnelerini elimize verdiler. Kızlardan biri Fatma’ya ‘annem olsan bunu anlar mıydın diye sordu?’ Fatma şaşkınlık içerisinde neyi anlaması gerektiğini anlamaya çalışıyordu. Meğer bu grubun hepsi karneleri üzerinde oynama yapmışlar. Karnelerin düzeltilmiş halleri bile oldukça vahimdi. Fatma’nın yok anlaşılmıyor demesi ile rahatladı çocuklar. Biz bir yandan tavsiye vermeye başladık. En azından derslere biraz ilgi gösterinde, bari bu sıfırlar olmasın dedik. Derken çocuklar bir yandan ailelerinden, bir yandan da hocalarından dert yanıyorlardı. Yaptığınız yanlış dediğimizde ‘ama abla notları değiştirmezsem eve giremem.’ cevabını aldık:) sonra içlerinden birisi siz okuyor musunuz? diye sordu ve bizden özel ders vermemizi istedi. Fatma helpful olmasından dolayı çok yardımcı olmak istedi:). Ama ben Kartalda olduğumuzu ve sürekli buraya gelip gidemeyeceğini söyleyerek Fatma’nın tüm hevesini kırdım. Nedense Fatma çocukları çok sevdi ’serseri şirinler’diye hitap ediyor onlara:). Bende nedense bu yıl paranoyak oldum. Bu yüzden kimseye güvenemiyorum:(. Herkese şüpheli yaklaşıyorum:( bu çocuklarda da sürekli art niyet aradım ve bu yüzden Fatma ile zıtlaştık biraz. Bir karne insanları ne hale getiriyor değil mi? Bu gibi durumlarda çocuklar ile diyaloglarımıza çok dikkat etmeliyiz, onların psikolojilerini çok iyi anlayıp ona göre hareket etmeliyiz.