Sınıf Buluşması

Arkadaşlar yaşamımızın ayrılmaz bir parçasıdır. Biz onlarsız, onlar bizsiz yapamazlar. Benim için tüm arkadaşlarım önemlidir ama ilkokul arkadaşlarımı daha ayrı tutardım. Aslında hâlâ öyleler, bu günlerde içlerinden bazılarına kırgınım. Bundan bir hafta önce ben ve bir arkadaşım sınıfımızı toplayalım, hazır okullarda tatil oldu dedik. Bu buluşmayı her yıl yaparız ama belli kişilerle. Bu sefer ki daha büyük olsun tüm sınıfa ulaşalım dedik. Facebook nimetinden faydalanalım bütün arkadaşlarımızı bulalım diye düşündük ve başladık. Geneline ulaştık, hepside sınıfı çok özlediklerini, bir gün buluşalım çok güzel olur dediler. Buraya kadar çok güzeldi. Arkadaşımla çok sevindik ve bir heves yeri, zamanı belirleyip davetiye gönderdik. Bazılarına telefonla haber verdik. Aldığım ilk cevaplardan biri ‘kimse gelmeyecek gör’idi. Aslında bende endişeliydim herkesin geleceğinden ama sürekli, hepsi gelecek inanın diye hem kendimi, hem de arkadaşlarımı inandırdım. Davetiyelere cevaplar gelmeye başladı. Bir kız arkadaşım dan aldığım cevap’ yaa bilmem gelmem herhalde’ oldu. Tam bir hayal kırıklığı, iki kişiden daha benzer yanıtlar geldi. Sonradan okulu bitmeyenler, çalışanlar, canı istemeyenler derken teker teker olumsuz cevaplar yağdı. Buluşalım ne güzel olur diyenler birden vazgeçtiler. En son altı kişi kaldık, buluşma arifesi yurtdışından bir arkadaşımız gelecekti son anda bir sorun çıkmış gelemeyeceğini bildirdi. Sonra birinin kolu kırılmış, birinin misafiri gelmiş, birinin de önemli bir işi çıkmış gelemeyeceğini söyleyince, bir baktık ki buluşmayı ayarlayanlar ben ve arkadaş kaldık. Bizde iptal ettik. Yani tam bir PR faciası oldu:) . Bütün hevesim kırıldı ve büyük hayal kırıklığı oldu. Bazılarının gerçekten işleri vardı onlara bir şey demiyorum ama bazıları için sekiz yılın hiç hatırı kalmamış onu anladım ve üzüldüm:(...