Okuma'nın Yaşı Yok

Ben bir öğretmenim, öğrencim ise 65 yaşında bir teyze. Öğretmenlik hayatım geçen hafta Salı günü başladı. Huzurevinde ki teyzelerimden biri olan Fatma teyzemin, okuma yazma bilmediği için üzüldüğünü gördüm ve isterse ona okuma yazma öğretebileceğimi söyledim. Çok sevindi. Fatma teyzem yedi yıl önce okuma yazma kursuna gitmiş. O zamanlar okuyormuş ama zamanla unutmuş. Geçen hafta harflerden başladık. Harflerin çoğunu biliyor ama yazamıyor. Ben de ödev vermiştim, defterine harfleri yazmıştım ve bunları söyleyerek tekrar tekrar yazmasını istemiştim. Cumartesi gittiğimde gördüm ki her öğrenci gibi oda ödevini yapmamış. Yapmamasının nedeni de kaleminin olmaması. Neyse bir kalem verdim, bir dahaki gidişime yapacak inşallah. Oda arkadaşına da tembih ettim ödevini yapsın diye:). Cumartesi giderken yanımda büyük yazılı bir hikâye kitabı götürmüştüm. Bildiği harflerden oluşan kelimeleri okutmaya çalıştım. Fatma teyzenin okuma tekniği; mesela ‘gel’ kelimesini okurken, ‘g’ nen ‘e’ ‘ge’, ‘e’ len ‘l’ ‘el’ ‘gel’ aynen bu şekilde sesli olarak düşünüyor ve kelimeyi çıkarıyor. Bazen de harfin söylenişini bula bilmek için, o harfle başlayan bir kelime söylüyor, sonra harfi buluyor ve devam ediyor. Ama uzun kelimeler olunca işimiz karışıyor. Kelimenin başını çözüyor sonuna gelince başını unutuyor. Götürdüğüm kitabı da bıraktım söz verdi çalışacak, yapamadığı yerlerde de orda çalışanlara soracak.

Fatma teyzem okula kısa bir süre gitmiş ama anıları bitmiyor:). Bir gün öğretmen tahtaya ‘ baba gel’ yazmış. Fatma teyzeye oku demiş. Fatma teyze ‘baba gel’ cümlesini okuyunca, babası okula gelecek sanmış korkmuş. Aceleyle çantasını toplamış ve sınıftan çıkmış:). Bu olay olduğunda Fatma teyze 58 yaşındaymış. O zaman babası ölümüydü, sağ mıydı bilmem ama Fatma Teyze üzerindeki etkisine bakar mısınız?